ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ
ΟΧΙ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΗΛΙΟ
ΟΧΙ ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΑΜΕ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΑΤΡΙΔΑ
ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟ ΙΔΙΟ
Διαρρῆχτες τοῦ ἥλιου
δὲν εἶδαν ποτέ τους πράσινο κλωνάρι
δὲν ἄγγιξαν φλογισμένο στόμα
δὲν ξέρουν τί χρῶμα ἔχει ὁ οὐρανὸς
Σὲ σκοτεινὰ δωμάτια κλεισμένοι
δὲν ξέρουν ἂν θὰ πεθάνουν
παραμονεύουν
μὲ μαῦρες μάσκες καὶ βαριὰ τηλεσκόπια
μὲ τ᾿ ἄστρα στὴν τσέπη τους βρωμισμένα μὲ ψίχουλα
μὲ τὶς πέτρες τῶν δειλῶν στὰ χέρια
παραμονεύουν σ᾿ ἄλλους πλανῆτες τὸ φῶς
Νὰ πεθάνουν
Νὰ κριθεῖ κάθε Ἄνοιξη ἀπὸ τὴ χαρά της
ἀπὸ τὸ χρῶμα του τὸ κάθε λουλούδι
ἀπὸ τὸ χάδι του τὸ κάθε χέρι
ἀπ᾿ τ᾿ ἀνατρίχιασμά του τὸ κάθε φιλὶ
Νὰ πεθάνουν
Μίλτος Σαχτούρης
