[...]-Πως μαυρισες!ποσο σ’ομορφυνε ο ηλιος,της ειπα.
-Ημασταν στην Ιερισσω μου ειπε.
Εκανα εκει μπανια. Και να δεις, ηταν ενα αγορι που τοσο σου εμοιαζε. Πηγαινα τ’απογευματα σ’ενα παραθαλασσιο καφενεδακι κι ακουγα ρεμπετικα. Το αγορι αυτο, ψαρας ηταν, ερχοταν και καθοταν σ’ενα τραπεζι ολομοναχο.Μια φορα,πολυ ντροπαλα, ηρθε να με ζητησει να χορεψουμε…
Μου μιλουσε για τη θαλασσα,για την αμμουδια. Για μια γρια που ειδε ενα σουρουπο κουβαριασμενη στο κατωφλι του φτωχικου της κι ενιωσε η ιδια μια παραξενη, οδηνηρη ερημια.
Κλειστοι οριζοντες ανοιγαν με τα λογια της.
Η θεα του κοσμου απλωνοταν εμπρος μου, γαληνή και παρθενα, σαν την πρωτη μερα της δημιουργιας.
Αισθανομουν πως πλαταινα:
πως μαζι της μπορουσαν να χωρεσουν μεσα μου ολοι οι ανθρωποι, ολα τα παθη.[...]
-Ημασταν στην Ιερισσω μου ειπε.
Εκανα εκει μπανια. Και να δεις, ηταν ενα αγορι που τοσο σου εμοιαζε. Πηγαινα τ’απογευματα σ’ενα παραθαλασσιο καφενεδακι κι ακουγα ρεμπετικα. Το αγορι αυτο, ψαρας ηταν, ερχοταν και καθοταν σ’ενα τραπεζι ολομοναχο.Μια φορα,πολυ ντροπαλα, ηρθε να με ζητησει να χορεψουμε…
Μου μιλουσε για τη θαλασσα,για την αμμουδια. Για μια γρια που ειδε ενα σουρουπο κουβαριασμενη στο κατωφλι του φτωχικου της κι ενιωσε η ιδια μια παραξενη, οδηνηρη ερημια.
Κλειστοι οριζοντες ανοιγαν με τα λογια της.
Η θεα του κοσμου απλωνοταν εμπρος μου, γαληνή και παρθενα, σαν την πρωτη μερα της δημιουργιας.
Αισθανομουν πως πλαταινα:
πως μαζι της μπορουσαν να χωρεσουν μεσα μου ολοι οι ανθρωποι, ολα τα παθη.[...]
Βασιλης Βασιλικος απο “μια ιστορια αγαπης”
επιλογή : Ορέστεια Π.
επιλογή : Ορέστεια Π.
