ΑΙΣΧΡΗ ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΗΜΕΡΑ 88Η

Σε τούτον τον πόλεμo
όσο κι αν δοκιμάζομαι
σε επίπονη άσκηση
Προστάτη έχω σε κάθε κακό σου λογισμό
Κι ας σχηματίζεις στη διάνοια σου
Ωραίες εικόνες
Κι ας καταστρέφει ο νούς σου,
Με τη δύναμη του λογικού,
(νοερά) κάθε μου γαλήνη•
ας μου βγάζει τα μάτια,
ας μου ξεσκίζει τις σάρκες από τα μάγουλα,
ας μου κόβει τα χείλια,
και ας βλέπει στο ένα αποκρουστικό
σύμπλεγμα από γυμνά κόκαλα.
Κι όταν όλη η κακία σου εξατμιστεί
Σαν σταγόνα νερού στην απέραντη έρημο
Ας σκεφτείς τότε τι ήταν εκείνο πού ποθούσες.
Ας αντικρίσει ακόμα ο νους σου
Τα απέραντα λιβάδια μίσους που καλιέργησες
Και τότε το σώμα σου
Κι όλων του αγαπημένων (προσώπων)
Να καταδειχτούν γεμάτα από κακοφορμισμένες
Και δύσοσμες πληγές,
Και να διαλύονται όπως τα σώματα των νεκρών.
Εκείνο που ονειρεύτηκες να μου συμβεί
ας σε βρεί απροετοίμαστο κι έκπληκτο
δίχως περιθώριο μετάνοιας.
Ας δεις, τέλος, με τα μάτια της ψυχής σου
Και τον ίδιο σου τον εαυτό νεκρό
Κι όλο σου το μίσος να σβύσει
Σαν νεαρή φλόγα σε μανιασμένο αέρα.
Κι αν νόμισες πως με έβλαψες
Τη γενιά σου να έβλαψες και όσους
Ατύχησαν να αγαπάς.