ΑΠΟΣΙΩΠΗΤΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

I.

Μεγαλη λέξη ο γκρεμός
και με τόσο βάθος
όσο το βλέμμα του καθενα
κι ακομα
τόσο ακραία σωτήριος
να μετεωρίζεσαι
ανάμεσα σε γη κι αέρα
ανάμεσα
σε σένα και τα θέλω σου
να σε σπρώχνει ο θυμός
να σε κρατά πίσω η αγάπη

πόσες φορές αντί να πω
-Φύγε
εφυγα εγω…

απο γκρεμούς συνηθισμένος
κι απο αγαπη χορτασμένος
στα λόγια

II..

επιστρέφω λιγότερος
κοιτώ
την έλλειψη
εκείνη
αποφεύγει τη ματιά μου
κυκλοφορώ γυμνός να συνηθίσω
μετά
φοράω χαμόγελα
κι ενα ευκολοφόρετο κέφι
να βγω στον κόσμο
προσβάσιμος

ξέρω

πιάνω το κενό
με το δεξί μου χέρι

τα βήματά μου
με πονούν
όμως
συνεχίζω
γνωρίζω την κατάληξη
συνεχίζω
σε απάτητους δρόμους
να βρω
νερό

συνεχίζω

(απο την υπο έκδοση συλλογή
“Αποσιωπητική Ηλικία ”
του Τέλλου Φίλη )